Από παε (εδώ) και στα Χανιά θωρώ τη θεια μου και γελά, τι είναι;

Βάρη αμέτρητα βαστά στη ράχη την πλατιά της, μα να σηκώσει δεν μπορεί ούτε βελόνι ελαφρύ ούτε έναν κόκκο άμμο.

Βλέπω θάλασσα χωρίς κύμα. Βλέπω βουνά μα δεν έχουν ύψωμα. Βλέπω χωριά μα τα σπίτια δεν έχουν ύψος.

Η φωτιά

Η θάλασσα

Ο χάρτης